GrazingSheep.com - Pranie Mózgu

Czy znacie największy -jak na razie- znak naszych czasów?
Bez wahania można powiedzieć, że są to prześladowania religijne.

W artykule z naszej strony Prześladowani Chrześcijanie - edytorial WorldNetDaily, który jest krótkim streszczeniem tekstu z Whistleblower, znajdziecie bardzo intrygujące dane:

Badacze stwierdzili, ze ostatnio w "kościołach domowych" (tych nieusankcjonowanych przez totalitarny rząd Chin), w 20 prowincjach 129 ludzi zostało zabitych, 23.686 aresztowanych, a 4.014 skazanych na "re-edukację"*.

(...)
* "re-edukacja" (w powyższym kontekście) - dla tych, którzy się nie orientują, jest to system obozów przymusowej pracy, gdzie ludzie pracują w nieludzkich warunkach i są poddawani wszelkiego rodzaju praktykom publicznego upokorzenia.

Niewiele mi wiadomo na temat dokładnych metod "nawracania" stosowanych w komunistycznych Chinach. Ale jestem pewien, że wiele z tych czterech tysięcy osób zostało poddanych praniu mózgu.

Termin "pranie mózgu" [brainwashing, rzadziej menticide] wszedł do języka potocznego na stałe. Używamy go często w rozmowach o szkole, polityce czy mediach.

Większość z nas ma do czynienia jedynie ze złagodzoną formą "prania", taką która nie boli, nie powoduje trwałych zmian w psychice i odbywa się przez gładź bursztynowego ekranu telewizora, albo przez szumne nagłówki w gazetach.

Więc tak naprawdę nie wiemy jak wygląda "pranie mózgu".

Twórcą terminu, który będzie się w tym teksie ciągle przewijał, jest dziennikarz amerykański Edward Hunter, autor książki pt. Pranie mózgu w Czerwonych Chinach. Opisał w niej działania służb specjalnych Mao Tse-tunga zmierzające do wprowadzania komunistycznej ideologii.

Całą sprawą zainteresował się rząd amerykański; dziesięć lat później, w 1961, ukazała się książka A.D. Bidermana i H. Zimmera pt. Manipulowanie zachowaniem się człowieka. Metodą tą zainteresował się wówczas Pentagon. Zlecił opracowanie podobnych metod na użytek armii amerykańskiej.

Cała wiedza, jaką mamy na ten temat, pochodzi w głównej mierze od więźniów politycznych z Chin i Korei, z Raportu Komitetu ds. śledztwa przeprowadzonego przed Senatem USA (84 Kongres, druga sesja; 31 stycznia 1956 r.) oraz z ubogiej literatury.

Na podstawie powyższych źródeł wyodrębniono dwie "szkoły prania": sowiecką (wschodnioeuropejską) i chińską (azjatycką).

Procedury prania zostały doświadczalnie opracowane przez komunistów z ZSRR, Chin i Korei Północnej. Są to trzy etapy:

przesłuchanie
indoktrynacja
eksploatacja

METODA SOWIECKA	METODA CHIŃSKA
PRZESŁUCHANIE
Podejrzenie
Inwigilacja (4 tygodnie)
Aresztowanie (dyskretne, policja polityczna)	Aresztowanie (dramatyczne, wojsko)
Całkowita izolacja (3-6 tygodni) bardzo mała cela oświetlenie całodobowe spanie bez łóżka brak toalety chłód i wilgoć złe jedzenie pozycja stojąca przez 20-22 godziny na dobę mycie i potrzeby fizjologiczne ograniczane bezsenność nuda zmęczenie głód	Częściowa izolacja duża cela dzielona wspólnie z 6-8 więźniami politycznymi brak prywatności brutalność współwięźniów
EFEKT: depresja i halucynacje	EFEKT: emocjonalna bezradność
Przesłuchanie (7-8 tygodni) Przesłuchujący młody, bez wiedzy psychologicznej, sprawny w technikach śledczych, fanatyczny, komunista	Indoktrynacja (lata) Przesłuchujący jest przewodnikiem po biografii więźnia; pisanie, dyskutowanie, odczytywanie biografii
Faza pierwsza: przesłuchujący nastawiony przyjaźnie; wypytuje o każdy szczegół życia; perswaduje, że leży to w interesie przesłuchiwanego	Faza pierwsza: wzbudzenie poczucia winy za to, że więzień jest z innej opcji ideologicznej
Faza druga: przesłuchujący nastawiony mniej przyjaźnie; epizody z życia muszą być powtarzane kilkakrotnie; stosuje kary, jak np. naprzemienna pozycja stojąca i siedząca; więzień musi wyrobić sobie przekonanie, że kontakt z przesłuchującym jest zaszczytem	Faza druga: przesłuchujący wykorzystuje grupę współwięźniów do bicia w celu pogłębienia depresji, zmęczenia, bezsenności, bólu, głodu, pustki umysłowej, poczucia zagrożenia i winy; więzień zmuszany jest do czytania, dyskusji i powtarzania tekstów komunistycznych
Faza trzecia: przesłuchujący na przykładzie epizodów z życia więźnia stara się wzbudzić poczucie winy i przyznanie się do sugerowanego przestępstwa; związane jest to z obietnicą zaprzestania tortur i poprawą warunków życia w więzieniu	Faza trzecia: więzień jest przygotowywany do wyznania winy i pełnej akceptacji nowej ideologii komunistycznej; samo przyznanie się do winy musi trwać od 3 do 6 godzin; nadal więzień studiuje i dyskutuje teksty komunistyczne
- 90% więźniów przyznaje się do sugerowanej winy po około 12 tygodniach przesłuchań!	- samokrytykę i akceptację ideologii komunistycznej osiąga się niekiedy po kilku latach!
Formalny wyrok i skazanie (obóz pracy) lub unicestwienie	Obozy pracy i dalsza "rehabilitacja" lub repatriacja
PRZYZNANIE SIĘ	INDOKTRYNACJA
KARA	ZMIANA POSTAW

Jakie są efekty takich działań na człowieku?

Oprócz braku skrupułów względem współwięźnia i ogólnego upodlenia, długofalowo ludzie "wyprani" mają zmienne nastroje, depresje, są niezrównoważeni emocjonalnie, agresywni,
a w ich pamięci są czarne plamy.

Taka drastyczna forma przekonywania do swoich poglądów nadal jest wykorzystywana
w państwach totalitarnych. Dotyka zwłaszcza opozycjonistów, ludzi myślących samodzielnie, niezaślepionych ciągle powtarzanymi kłamstwami.

Ale dotykać zaczyna i nas... przez gazety, radio, telewizję, a ostatnio Internet.
I być może nie boli tak bardzo i nie powoduje tak wielkich spustoszeń w ciele, ale jest równie groźna...

Źródła:

1. Terelak J.: Psychologia menedżera (1999)

2. Zimbardo P.G.: Psychologia i życie (2001)

Michał W.

2002.01 | ostatnie korekty/zmiany: 2006.03